തീക്കുണ്ഡമൊരുക്കി കാത്തിരിക്കുന്നു
ഈയാം പാറ്റകളെ പോല്
വന്നു വീഴുന്ന ഇരകളെ
ചുട്ടു തിന്നാനായ്
ആധുനിക ചിലന്തികള്
വല കെട്ടലില്ല ,
നേരം കളയാനില്ല
ചൂടേറ്റു വാടി വീഴുന്നവയെ
ഏറ്റം വേഗത്തില് തിന്നേണം
ഏമ്പക്കമൊന്നു കഴിയേണം
ചതിക്കുഴികളില് വീണവരെ
നോക്കി പല്ലിളിച്ചു കാട്ടുമീ
സുന്ദര വദനങ്ങള്
ദംഷ്ട്രകള്ക്കിടയിലൂടെ
പൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന
നുരയ്ക്കുന്ന പുഴുക്കള്ക്കും
കൊമ്പു നാല് , കാലെട്ട് ...
സുരപാനം കഴിഞ്ഞാലിവര്ക്കില്ല
സൌഹൃദങ്ങള്, അറിയില്ല ,
അമ്മയാര് ... പെങ്ങളാര് ...
അമ്മയുടെ ഗര്ഭപാത്രത്തിനു
നേര്ക്കുമുയരും കാലുകള്
അച്ഛന്റെ കഴുത്തിലമരും കൈകള്
നൈമിഷിക സുഖത്തിനായ്
ഇഴയുമേത് ചെളിക്കുണ്ടിലും .
സത്യമാരു പറഞ്ഞാലും
തുറക്കുമാ വായ് ...
പൊഴിയുന്ന പുഴുക്കളെക്കണ്ടു
ബോധം കെടും നാം .
ആധുനിക ചിലന്തികള്
Posted by സനില് എസ് .കെ at 9/09/2008 12:18:00 PM
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
1 എന്തായാലും പറഞ്ഞോളൂ:
2008, സെപ്റ്റംബർ 22 11:11 PM
വരികളിലെ തീക്ഷ്ണത അറിയുന്നു..
ആശംസകള്
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ