ഉറയ്ക്കാത്ത ചുവടുകള്
മുറ്റാത്ത ചിറകുകള്
അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തുന്ന കാടത്തം
നിരത്തുന്ന നീതി ശാസ്ത്രം,
പിളരുന്ന ഹൃദയത്തിന് നേര് പകുതി
ഉണക്കി സ്മാരകമാക്കണമെന്നത്രേ .
ഉപ്പുലായനിയില് മുക്കിയും പൊക്കിയും
പിന്നെ ഉണക്കിയും രസിക്കട്ടെ ..
അതു കണ്ടുണങ്ങുന്നത്
സ്വഹൃദയമെന്നറിയുമ്പോള് പിന്നീടൊരു
സ്മാരകം വേണ്ടെന്നതു തിരിച്ചറിവാകും .
വേദനകള്ക്കു പകരം വേദാന്തം
വിളമ്പി ഊരിന് മാനം ,
മാനം മുട്ടെ വളര്ത്തുമ്പോള്
ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന തൂവലുകളില്
രക്തക്കറ ഉണങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നില്ല
എന്നാതാരറിഞ്ഞു ...?
അലറി വിളിച്ച വായ്
അടയാതെ തന്നെ നില കൊള്കെ
വായ്ക്കരി തേടി പോയവന്റെ പിണം
വഴി വക്കില് ഉറുമ്പരിക്കുന്നു .
പൂക്കള് ഒത്തുചേര്ന്ന് ഉരുണ്ടുരുണ്ട്
അവന്റെ നെഞ്ചില് സ്ഥാനമുറപ്പിക്കുന്നു .
പുഞ്ചിരിയാല് പുഷ്പ ഹാരങ്ങള്
മുന്നില് നിരന്ന നാളുകളില് ,
പിന്നിലെ കത്തികള് കാണ്കെ
ആര്ത്തിയോടെ ആ നെഞ്ചിലേക്കു
പടരാന് അവ വെമ്പിയതും കണ്ടതില്ല .
ദംഷ്ട്രകള് തിളങ്ങുന്നു ,
നാവു നൊട്ടി നുണയുന്നു..
അറിയാതെ പോകുന്ന പിന്നാമ്പുറ-
ക്കാഴ്ചകള് നല്കുമോ ,
മലരുകള്ക്കു പുത്തന് കോലങ്ങള് ?
അറിവും തിരിച്ചറിവും
Posted by സനില് എസ് .കെ at 4/27/2009 04:31:00 PM
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
0 എന്തായാലും പറഞ്ഞോളൂ:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ