ഇന്നലത്തെ തൂവലുകള്‍ ...

പറയണമെന്നു തോന്നിയപ്പോഴെല്ലാം

കേള്‍ക്കാന്‍ നീയുണ്ടായിരുന്നില്ല...

നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളിലെങ്കിലും

ഞാനുണ്ടാകുമെന്നോര്‍ത്ത്

എത്രയോ കടലാസുകളില്‍ വരച്ചിരുന്നു

അസ്വസ്ഥമാം മനസ്സിന്‍റെ നിഴല്‍ച്ചിത്രങ്ങള്‍ ...

ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക്
മഞ്ഞിന്‍ നനുത്ത സ്പര്‍ശമേകിയും
പിന്നാലെ കൂടിയ അഴകോലും തൂവലുകള്‍
ഇന്നലെ ചിതറിയെന്നറിയുന്ന നൊമ്പരം ...

കുറിച്ചിട്ട വരികളില്‍ കുടുങ്ങി

പ്രാണന്‍ വെടിഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ,

മിന്നാമിന്നികളായ് അലയുന്നു...

തെളിഞ്ഞ ആകാശത്തിന്‍ കീഴെ .

കലങ്ങിയ മഴവെള്ളത്തില്‍

ഉറ്റു നോക്കുന്നൊരു കൊറ്റി...

പരല്‍ മീനവിടില്ല , അതവള്‍

പണ്ടേ മിഴികളില്‍ നിന്നെടുത്തു

പുഴയ്ക്കു കടം നല്‍കിയതറിയാതൊരു കൊറ്റി.

കാറ്റിലുലയുന്ന മുളം തണ്ടുകള്‍

പണ്ടു പൊഴിച്ച സംഗീതമോര്‍ത്തു

നെടുവീര്‍പ്പിടുന്നൊരു പുഴയും,

ഇന്നു തേടുന്നതതേ പരല്‍മീനിനെത്തന്നെയല്ലോ ...