കാര്ത്തിക വിളക്കുകള്ക്ക് നടുവില്
സൌരയൂഥത്തില് സൂര്യനെന്ന പോല്
നീ നിന്ന നേരം
അമ്പലനടയില് മറ്റൊരു ശ്രീകോവിലായി
ഈ കണ്ണനെ പ്രതിഷ്ട്ടിച്ച നേരം
മറക്കുമോ ജീവനുള്ള കാലം നാം …
തോട്ടിറമ്പിലും പാടവരമ്പിലും
കഥകള് പറഞ്ഞു നടന്നതും
നാട്ടുമാവിന് ചുവട്ടില് ,
നിന് മുടിയിഴകളില് വിരലോടിച്ച് ,
കവിളിണകളില് വിരല്ത്തുമ്പിനാല് ചിത്രം വരച്ച് ,
സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നതും മറക്കുമോ ഇനിയുള്ള കാലം
എന്റെ ഓടക്കുഴല് നാദം കേട്ട്
സ്വയം മറന്നു നീയിരുന്നതും
നിന്റെ ഗാനാലാപത്തില്
ഞാനലിഞ്ഞില്ലാതായതും ആവര്ത്തിക്കുമോ ? …
ഒരിക്കല് … ഒരിക്കല് കൂടി മാത്രം ..
മറ്റൊരാളുടെ കൈപിടിച്ചു
കണ്ണുകളാല് യാത്ര പറഞ്ഞു നീ പോയതും
വര്ഷങ്ങള് പെയ്തൊഴിഞ്ഞതും
വീണ്ടും കണ്ടൊരാ നിമിഷം
കണ്ണുകളാല് ഒരായിരം കഥകള് പറഞ്ഞതും
നെഞ്ചിന് പിടച്ചില് നിനക്ക് കാട്ടിത്തന്ന
മിഴികളെ ഞാന് ശാസിച്ചതും
അതു കണ്ടു തുലാവര്ഷം പോല് നീ പെയ്തതും
മറക്കുമോ … മറക്കുമോ … ജീവനുള്ള കാലം
ഹൃദയ താളം
Posted by സനില് എസ് .കെ at 8/17/2008 02:56:00 PM
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
2 എന്തായാലും പറഞ്ഞോളൂ:
2008, ഓഗസ്റ്റ് 22 8:25 PM
wondeful...
2008, ഓഗസ്റ്റ് 22 8:27 PM
oru nooru vattam ee kavitha thanne vaayichirikkan thonni poyi...
"നെഞ്ചിന് പിടച്ചില് നിനക്ക് കാട്ടിത്തന്ന
മിഴികളെ ഞാന് ശാസിച്ചതും
"
wonderful lines...
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ