ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ ആശകള്
പുണ്യ നിമിഷത്തിനായുള്ള കാത്തിരുപ്പ്
പ്രതിരൂപം കണ്കുളിര്ക്കെ കാന്മാനായി
കൊതിയോടെ നടന്നതും
പിഞ്ചു കാലടികള് കനവില് നിറഞ്ഞതും
ചേലെഴും പുഞ്ചിരി അകക്കാമ്പില് നിറഞ്ഞതും
വെണ്ണതോല്ക്കും കൈയാല് തലോടലേല്ക്കാന്
പ്രാര്ത്ഥനാ നിരതമായതും
മാലാഖമാരില് നിന്നാ കുരുന്നിനെ
ഏറ്റുവാങ്ങിയോരാ നിമിഷം ..
കാലങ്ങളുടെ കാത്തിരുപ്പ് കുളിരായി
മനസ്സില് നിറയവേ …
കനവുകളിലെ തിളക്കമാ കുഞ്ഞു–
കണ്കളില് തെളിയവേ…
നനവാര്ന്നോരെന് നയനങ്ങള് കണ്ടോ–
നീയും കരഞ്ഞതെന്നോ ?
എന്നോട് പങ്കുചേരാനായി
ഇന്നേ കൂടുന്നോ നീയെന് അരുമപ്പൈതലേ ?
മാറോടു ചേര്ത്തു ഹൃദയങ്ങള് സംസാരിച്ചതും …
ഇന്നുമെന് മാറിലായി ചാഞ്ഞുറങ്ങുന്നതും …
വൃദ്ധനാകുന്ന എന്നെ നിന് ചിരിയിലൂടെ ,
എന് നഷ്ടബാല്യം നിന് പിച്ച വയ്പിലൂടെ
കാണിച്ചു തന്നതും …. ആദ്യ ചുവടുകള് …
ആദ്യ വാക്കുകള് …ഒക്കെയുമെന് നിരവൃതികള് ….
ഇന്നെന് സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
നിന്നിലൂടെ പടര്ന്നു പന്തലിക്കുമ്പോള്
നിന് ലോകങ്ങളൊക്കെയും എന്നിലലിഞ്ഞു ചുരുങ്ങുന്നുവോ ? …
ഓര്ക്കുന്നു ഞാനെന് പിതാവിനെ
ഞാനുമൊരുനാള് ഇതു പോല്
ആ വിരല്ത്തുമ്പു പിടിച്ചു നടന്നതും …
അറിയുന്നു , ആ മാനസം എന്നെയോര്ത്തു
എത്ര തേങ്ങിയെന്നു … ഇനി ഞാനുമെത്ര നീറുമെന്നു …
പൈതൃകം
Posted by സനില് എസ് .കെ at 8/30/2008 03:01:00 PM
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
0 എന്തായാലും പറഞ്ഞോളൂ:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ