മഞ്ചാടി മണികള്‍ നിറഞ്ഞ
കൈക്കുടന്നയില്‍ നോക്കവേ …
അവയുടെ കുസൃതികള്‍ നിറഞ്ഞൂ
അവളുടെ മനസ്സിലും
കുഞ്ഞു കൃഷ്ണമണികള്‍ അവളുടെ
കണ്ണുകളിലേക്ക്‌ ആവാഹിച്ചു
നിറഞ്ഞ സ്നേഹമായി
ജീവരക്തതിന്‍ തുള്ളികള്‍
സിരകളിലൂടെ ഹൃദയത്തില്‍
ഒത്തു ചേര്‍ന്ന് കലപില കൂട്ടി
പറയുവാന്‍ മോഹിച്ചവള്‍ ഏറെ
കേള്‍ക്കുവാനൊരാളെ തേടി എമ്പാടും
ഏത് കൈയിലൊരു ചെമ്പനീര്‍ പൂവ് ?
ഏത് കണ്ണുകളില്‍ മഞ്ചാടി തന്‍ കുസൃതികള്‍ ?
ഏത് ഹൃത്തില്‍ സ്നേഹ മണികിലുങ്ങുന്നു ?
കണ്ണും കാതും തുറന്നവള്‍ തേടിയലഞ്ഞു
നിന്നില്ലല്ലോ മേഘങ്ങളൊരു നിമിഷം പോലും
അരിപ്രാവുകള്‍ കുറുകിയകന്നു
ഹംസങ്ങളൊക്കെയും മറ്റേതോ
ദൂതുമായി തിരക്കിലായി
ഇളംതെന്നല്‍ തഴുകാന്‍ പോലും
മറന്നുവല്ലോ …. . ഇനിയാരെ
അറിയിക്കുമീ ആനന്ദം ?
ഇതു കാണുവാനാര് വരും ?
വ്യഥയോടവള്‍ കാത്തിരുന്നു .
വര്‍ഷങ്ങള്‍ കൊഴിയവേ ….
ചെഞ്ചോര മുത്തുകളൊക്കെയും അവളുടെ
ഹൃത്തില്‍ ആരും കാണാതെ പോയ ,
കേള്‍ക്കാതെ പോയ സ്‌നേഹം പോല്‍ …
ഉറഞ്ഞു കൂടി …. എന്നിട്ടും
മഞ്ചാടി മണികള്‍ കൊണ്ടൊരു
തുലാഭാരം നേര്‍ന്നവള്‍ കാത്തിരുന്നു …
വരുമെന്‍ കഥ കേള്‍ക്കാന്‍
ഒരു മഞ്ചാടി മരമെന്നോര്‍ത്ത് ....
കാത്തിരുപ്പ് …
Posted by സനില്‍ എസ് .കെ at 8/30/2008 02:48:00 PM
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)
0 എന്തായാലും പറഞ്ഞോളൂ:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ