മേഘം

മേഘമേ അറിയുന്നുവോ നീ മറയ്ക്കുന്നതെന്തെന്നു
രാവും പകലും അലസം നീയോഴുകുമ്പോള്‍
എന്തെല്ലാം സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ തകര്‍ക്കപ്പെടുന്നുവെന്നു
ഒരു മാത്ര നീയൊന്നു ചിന്തിക്കുമോ ?

നിന്നിലെ നിറപ്പകര്‍ച്ചകള്‍ ആധിയോടെയും
ചിലരാഹ്ലാദത്തോടെയും വരവേല്‍ക്കുമ്പോള്‍
ആരെയാരെ നീ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്നു ?
മര്‍ത്യ ഹൃദയം നാന്നായറിഞ്ഞോ , നീയിങ്ങനെ ?
ആശയോടെ കാത്തിരുന്ന അരുണകിരണങ്ങള്‍
എന്നില്‍ നിന്നെന്തിന്നു ഒളിപ്പിച്ചു ?

എത്ര പ്രഭാതങ്ങള്‍ , സന്ധ്യകള്‍ നീയെനിക്കന്യമാക്കി
എത്ര പൌര്‍ണമികള്‍ വേദനയോടെ മറഞ്ഞൂ
എത്ര പൊന്‍ ചന്ദ്രക്കലകള്‍ വിതുമ്പലോടെ നിന്നൂ
നക്ഷത്രക്കുരുന്നുകളുടെ കണ്‍ചിമ്മല്‍ കാണാനാകാതെ
മൂകമുരുകിയത് എത്ര രാവുകള്‍ ...
മധ്യാഹ്നങ്ങളില്‍ തണലേകിയത് മറക്കുന്നില്ലെങ്കിലും
നഷ്ടങ്ങളെത്രയെന്നു ഓര്‍ത്തു പോകുന്നു ഞാന്‍ ...